Son Savaşçı/ Centurion

Gerilime bayılırım, günde en az bir kere gerilmeden duramam diyorsanız bu film tam size göre. Filmin ilk on dakikası bitse de gitsek diyebilirsiniz. Korkmayın, bu son derece normal. Her vurdulu kırdılı filmde olduğu gibi bu filmde de izleyicisini ekranda tutmak için vurdulu kırdılı sahnelere ihtiyaç var. Yani kimse vurmasa kırmasa bu filmden bir cacık olmaz demek isiyorum. Her neyse.

Dünyada izleyeceğiniz en güzel film falan değil. Hatta tipikliğe tam olarak uyuyor. Onu kendi türündeki filmlerden ayıran herhangi bir özelliği de yok. Ama yapacak daha iyi bir şeyiniz olmadığı sürece bu filmi izledikten sonra pişman olmayacağınızı söyleyebilriim.

Konusu çok manasız aslında. Hatta konusu olmadığını söylesem abartmış olmam. Ama filmin başından sonuna kadar hareket eksik olmuyor. Sürekli bir koşturmaca, sürekli bir dövüşmece derken film akıp gidiyor.

Bir de filmde bu var. Zaten filmi şöyle bir yirmi dakikadan sonra falan tek başına bu abla taşıyor. O olmasaydı, olmazdı. O hesap.